طاعون نشخوارکنندگان کوچک که آن را با نام طاعون نیز میشناسند، یکی از مسریترین بیماریهای ویروسی است. معمولاً گوسفند و بز، دامهایی هستند که به این بیماری مبتلا میشوند. از شایعترین علائم این بیماری، میتوان به ترشحات چشم و بینی، تب، اختلالات تنفسی و سرفه، التهاب و جراحات دهانی، التهاب رودهها و اسهال اشاره کرد. لازم به ذکر است که در حال حاضر در ایران و دیگر شورهای خاورمیانه، این بیماری شایع شده است و از این جهت، لازم است که دامداران در رابطه با اقدامات لازم جهت کنترل آن، اطلاعات کافی داشته باشند.
اقداماتی که باید جهت کنترل این بیماری ویروسی در دام ها انجام شود، عبارتاند از:
بسته به استراتژیهای هر جا، کنترل واگیریهای طاعون متفاوت است. در برخی از موارد به منظور کنترل بیماری، دامها را جابه جا میکنند یا به اصطلاح دیگر، آنها را در قرنطینه قرار میدهند. همچنین ممکن است از واکسیناسیونهای حلقهای (کانونی) و همچنین ایمنسازی پروفیلاکتیک برای جمعیتهای پرخطر استفاده شود. البته در برخی از موارد خاص و بسته به شرایط، به منظور کنترل بیماری، نیاز به معدومسازی کل گله آلوده است.
در چندین سال پیش جهت واکسیناسیون دامها برای پیشگیری از ابتلا به بیماری طاعون، استفاده از واکنس طاعون گاوی کاربردیترین روش ممکن بود. اما در چند سال اخیر، میتوان نشخوارکنندگان را با استفاده از واکسنهای موجود در بازار، در برابر طاعون نشخوارکنندگان، حداقل به مدت 3 سال محافظت نمود.