مرغ های تخمگذار از منشا مرغ های لگهورن هستند. امروزه هیبریدهای تجارتی متعددی که در جهان مطرح است از همین منشا می باشند و مشهورترین آن ها عبارتند از های لاین هایسکس، بایکوک شیوز بوونز که ممکن است هر یک از هیبریدها سفید و یا قهوه ای باشند.
- از خصوصیات کلی این مرغ ها در مقایسه با مرغ های گوشتی می توان به وزن سبک و استعداد تولید تخم مرغ زیاد در طول دوره تولید اشاره کرد.
- معمولا مرغ های تخمگذار دارای بدنی کشیده و گردنی باریک و بلند، پاهای ظریف، تاج و ریش قرمز فاصله سه انگشتی میان دو استخوان در ناحیه کلوآک بوده و قادرند در یک دوره تولید بیش از 250 عدد تخم مرغ تولید نمایند.
- طول دوره پرورش مرغ تخمگذار و رشد جوجه های تخمگذار 20 هفته ( حدودا 5 ماه) است پس از آن، دوره تولید مرغ های حاصله شروع می شود.
- پس از گذشت 12-13 ماه تولید در سن 18 ماهگی در صورت اقتصادی بودن (قیمت مناسب با تخم مرغ) تولکه برده شده و در صورت عدم بازار مناسب، گله حذف می شود.
- بستر مرغ تخمگذار
– جوجه ها اغلب روی کف های پوشیده با 5 تا 10 سانتی متر از مواد بستری جدید و تازه، دوره پرورش خود را آغاز می کنند.
– قبل از گاز دادن باید بستر را روی کف آشیانه پهن کرد و تمام تجهیزات تمیز و ضد عفونی شده را روی بستر قرار داد.
– چندین نوع مواد بستری به طور موفقیت آمیز می توانند مورد استفاده قرار گیرند.
– تراشه های چوب و پوسته های برنج ترجیع داده می شوند. اما کاه چاپر شده پوسته های بادام زمینی، خاک اره و مواد دیگر نیز گاهی اوقات به کار می روند.
– مواد بستری باید عاری از مواد شیمیایی، عوامل بیماری زا یا دیگر عوامل آلودگی باشند و نباید خیلی گرد و خاک داشته باشند.
– موادی که جاذب هستند و درجه عایق بودن بالایی دارند، ترجیع داده می شوند. به شرطی که گله قبلی مشگلات مربوط به سلامت یا مرگ و میر غیر عادی را تجربه نکرده باشد می توان از بستر استفاده مجدد نمود.
این مطلب را از دست ندهید: اموزش پرورش مرغ گوشتی
- دوره پرورش مرغ تخمگذار
از یک روزگی تا 3 ماهگی را پرورش پولت می گویند و نیمچه تخمگذار ( پولت ) را که حدودا 100-90 روزه شد به سالنهای تولید که دارای قفسی های مرغ تخمگذار است، منتقل می کنند.
امروزه در پرورش نیمچه های تخمگذار نسبت به دهه قبل تغییراتی به وجود آمده و برنامه های پرورش دگرگون شده است.در گذشته، برخی کارشناسان عقیده داشتند که باید زمان بلوغ جنسی را در نیمچه های تخمگذار به تاخیر انداخت تا پیشرفتی در اندازه تخم مرغ حاصل شود ولی امروزه این نظریه اعتبار چندانی ندارد. در مقایسه با تولید مرغ ها در ده پیش، در حال حاضر حداقل دو هفته زودتر به سطع 50 درصد خود می رسند.
همچنین دستیابی به حداکثر تولید دو تا سه هفته زودتر میسر بوده و تا سن 72 هفتگی حداقل 10 تخم مرغ بیشتر تولید می شود.
