پورتال جامع اطلاع رسانی دام، طیور و آبزیان
پورتال جامع اطلاع رسانی دام، طیور و آبزیان

درمان نیوکاسل طیور

 

ویروس نیوکاسل پرندگان همچنین با نام هایی مثل دیستمپر پرندگان نیز شناخته می شود. بیماری نیوکاسل در پرندگان بسیار واگیر بوده و به سلول های تنفس، گوارش و سیستم اعصاب مرکزی حمله می کند.یک بیماری واگیردار و عفونی بوده و از خطرناکترین بیماریهای طیور به حساب می آید این بیماری ویروسی , می تواند در مدت زمان کوتاهی, خسارات فراوانی به مرغداریها و روستائیان وارد سازد.ویروس بیماری نیوکاسل نسبت به گرمای زیاد و آفتاب شدید حساس بوده و در چنین شرایطی قادر به ادامه حیات نیست به همین علت این بیماری در فصل پائیز و زمستان ,شایع تر است و با گرم شدن هوا در بهار و تابستان از شدت بیماری و احتمال بروز آن کاسته می شود.

عامل ایجاد بیماری نیوکاسل:

درمان نیوکاسل طیورعامل این بیماری، ویروس پارامیکزو ویروس است که به خوبی در جنین تخم مرغ رشد و تکثیر می یابد. شش هفته بعد از بین رفتن علائم کلینیکی بیماری، …. ویروس را در فضولات و اعضاء درونی نمی توان یافت. خطر انتقال ویروس توسط لاشه کشتاری وجود دارد، ترشحات و مخاط چشم طیور آلوده منشاء ویروس می باشد. ویروس نیوکاسل نسبت به گرما فوق العاده حساس می باشد. پرندگان وحشی منبع آلودگی و انتشار ویروس بوده و شاید ویروس قسمتی از سیر تکاملی خود را در بدن این نوع پرندگان وحشی بگذراند.

انواع حالات بیماری نیوکاسل:

سه حالت مختلف برای بیماری وجود دارد:درمان نیوکاسل طیور

  • نوتروپنیک و ولوژنیک: این فرم از بیماری حاد و کشنده است، درصد احتمال تلف شدن پرنده معمولا 100% بوده و می تواند پرندگان را در هر سنی که باشند بکشد.
  • مزوژنیک: آلودگی متوسط که در آن مرگ و میر در پرنده های جوان بیشتر اتفاق می افتد.درمان نیوکاسل طیور
  • لنتوژنیک: درگیری خفیف تنفسی در این حالت ممکن است رخ دهد، این حالت فقط در پرندگان بالغ دیده می شود و معمولا درصد مرگ پایینی هم دارد.

تشخیص قطعی بیماری:

برای تشخیص قطعی بیماری دامپزشکتان می تواند با یک سواب نمونه ای از ترشحات حلقی یا مدفوع پرنده گرفته و به آزمایشگاه ارسال کند. همچنین می توان یک آزمایش خون (CBC) از حیوان بگیرد.

راه های شیوع و انتقال بیماری:

تلفات بسیار بالای بیماری نیوکاسل سبب شده است تا به راه های شیوع آن توجه زیاد شود. انتقال بیماری به طور طبیعی از راه ترشحات، فضولات، امعاء و احشاء پرندگان آلوده و نیز تماس آنها با طیور سالم صورت می گیرد. دستگاه گوارش و تنفس پرندگان به طور طبیعی مرکز اصلی انتقال و حامل بیماری است. حمل و نقل مرغ های زنده به خصوص آنهایی که بیماری را پشت سر گذاشته اند می تواند یکی از عوامل انتقال بیماری از محلی به محل دیگر باشد و علاوه بر اینها، انتقال بیماری به وسیله کارگران، وسایل و ماشین آلاتی که با مرغداری در ارتباط هستند، نیز صورت می گیرد. همچنین ویروس بیماری از طریق هوا و آب آشامیدنی آلوده انتقال می یابد. تخم مرغ های حاصل از مرغ های مادر آلوده به بیماری ممکن است باعث انتقال بیماری به داخل ماشین جوجه کشی و محیط اطراف شود.

 

این مطلب را از دست ندهید: بیماری برونشیت طیور

علائم ظاهری بیماری

–  بالا رفتن دمای بدن و شروع ترشحات بینی و بازماندن منقار
– اسهال فراوان و سبز رنگ
– ایجاد مشکل در سیستم تنفسی به همراه کج کردن گردن
–  شنیده شدن صدایی خاص مانند سوت زدن در هنگام تنفس
– کز کردن و از دست دادن اشتها
– افزایش مصرف آب

پیش گیری و درمان

درمان نیوکاسل طیوردرمان بیماری نیوکاسل بسیار مشکل و امکان موفقیت در آن نیز ضعیف است, همچنین از لحاظ اقتصادی نیز درمان طیور بیمار مقرون به صرفه نیست. بنابراین تنها راه مبارزه , انجام به موقع واکسناسیون و رعایت , نکات بهداشتی زیر است:

1 ـ سالن و محل نگهداری طیور را باید همیشه شستشو کرده و با ضد عفونی کننده های متداول مثل آهک ضد عفونی نمود.

2ـ در صورت بروز بیماری ,پس از تخلیه , شستشو و ضد عفونی باید سالن را بمدت یک ماه خالی نگاه داشت .

3ـ لاشه های تلف شده طیور را پس از جمع آوری , در گودالی انداخته , پس از پاشیدن آهک یا پرمنگنات و یا کلر یا خاک روی آن را پوشاند.(دفن بهداشنی)

4ـ زمان واکسناسیون از سی روزه گی بوده و از واکسن زدن گله پس از شیوع بیماری باید خودداری کرد.

مهمترین راه پیشگیری و مبارزه با این بیماری خطرناک، دور نگه داشتن طیور از ویروس عامل بیماری است. در چنین شرایطی اجرای قرنطینه (جدا نگه داشتن طیور حساس) همراه با رعایت کامل اصول بهداشتی، می تواند در کنترل بیماری بسیار مفید باشد. طیور حساس طیوری هستند که پیش از این به بیماری نیوکاسل مبتلا نشده اند و یا از تخم مادر مبتلا به این بیماری به وجود نیامده باشند. از سوی دیگر برای جلوگیری از ابتلا و گسترش بیماری نیوکاسل فقط رعایت اصول بهداشتی کافی نیست. باید توجه کرد که درمان بیماری، در درجه آخر اهمیت قرار دارد.
این کار نه تنها از نظر اقتصادی به صرفه نیست، بلکه موفقیت آن نیز بسیار کم است با کاهش امکان تماس ویروس بیماری و یا ورود آن به محیط پرورش می توان از شیوع این بیماری جلوگیری کرد. به طورکلی اگر پشگیری و کنترل بیماری نیوکاسل هدف باشد، باید با مدیریت بهداشت و واکسیناسیون در کنار یکدیگر به مورد اجرا گذاشته شود.

شما در پورتال جامع دامیاری میتوانید بهترین دامپزشکان و انواع دارو های موجود در حوزه بیماری های طیور را جستجو کنید و در نهایت بهترین انتخاب را برای کسب و کار خود در صورت بروز مشکلات انجام دهید.

این مطلب را از دست ندهید: علائم بیماری نیوکاسل

اشتراک گذاری

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *