- کاربرد های استخر پرورش ماهی
استخر های پرورش ماهی از نظرکاربری به دو دسته زیر تقسیم میشود
1-استخر های پرورش ماهی اختصاصی
2-استخر های دو منظوره کشاورزی و پرورش ماهی
انواع استخر پرورش ماهی با توجه به شکل آنها
- استخر های بتنی مسلح
- استخر پیش ساخته
- استخر های کشاورزی ژئو ممبرانی
- استخر خاکی
- استخر بلوکه چینی
قسمت های مختلف یک استخر پرورش ماهی گرم آبی:
الف)دیواره ها ب)سیستم آبرسانی وتامین آب ج)دریچه ورودی آب د)دریچه خروجی وکانال تخلیه
ه)حوضچه صید و)ساختان ها وتاسیسات جانبی
- انواع استخرها وحوضچه های مورد نیاز در یک مزرعه پرورش ماهی:
باتوجه به مراحل تکثیر وپرورش ماهیان گرم آبی،نوع استخرهای مورد نیاز متفاوت است.
۱–استخرهای نوزادگاه: این استخرها معمولا به ابعاد۱۰۰۰-۱۲۰۰مترمربع می باشند وعمق مناسب آن برای ماهی کپور ۸ -۵/۱ متر وبرای کپورماهیان ۱-۵/۱ متر می باشد. لاروماهی در این استخر ها به صورت تک گونه ای به مدت ۲۱الی۳۰روز نگهداری می شوند.
۲–استخرهای پرورش ماهی انگشت قد:پس از مرحله اول پرورش لاروماهی دراستخرهای نوزادگاه بچه ماهیان حاصله که به وزن۲-۳ گرم و درتراکم کمتر به وزن۵/-۱گرم می رسند به استخرهای پرورش ماهی انگشت قد منتقل می کنند. اندازه این استخرها۲۵۰۰مترمربع تا دوهکتار متغیر است. ماهیان دراین استخرها به دلیل استفاده از کلیه تولیدات طبیعی در استخر به صورت چند گونه ای نگهداری می شوند.
۳–استخرهای پروار بندی: این استخرها بزرگتر از استخرهای بچه ماهیان انگشت قد بوده واز یک تا۵هکتار است ولی برای مدیریت ابعاد ۱هکتار آن مناسب تراست.اکثر پرورش دهندگان ماهی ترجیح می دهند فعالیت خود را از این مرحله یعنی پرواربندی شروع کنند به طوری که قادر باشند در مدت ۷تا۸ماه بچه ماهیان خریداری شده را به مرحله عرضه به بازار برسانند.عمق آب در این استخرها به طور متوسط۸/۱متر می باشد.البته درمناطقی که درجه حرارت هوا بالا باشد باید سعی شودعمق آب را بیشتر درنظر گرفت.عمق آب هرچه کمتر باشد محصول کمتر خواهد بود به خصوص عمق کمتر از۷/ متر که موجب کاهش شدید تولید می شود.شروع دوره پرورش از زمانی است که درجه حرارت آب استخر از ۱۰درجه سانتی گراد بالاتر باشد چون ماهیان در کمتر از این درجه حرارت تغذیه نمی کنند.
۴–استخرهای زمستان گذرانی: معمولا در مزارع پرورش ماهی،برای نگهداری بچه ماهی در طول مدت زمستان به دلیل کاهش درجه حرارت آب،بچه ماهیان تغذیه ندارند از این نوع استخرها با مساحت حدود یک هکتار استفاده می شود تا با سپری شدن فصل زمستان ومناسب شدن شرایط آب وهوا،بچه ماهیان به استخرهای پرواربندی منتقل می شود.درانتهای دریچه خروجی در محل اتصال لوله خروجی استخربه کانال تخلیه،احداث یک حوضچه برای جمع آوری ماهیان ضروری ومناسب می باشد تا درهنگام نقل وانتقال ماهیان آسیب کمتری به آنها وارد شود.
۵–استخرهای نگهداری مولدین:درمزارعی که بچه ماهیان را تکثیر می کنند باید استخرهایی برای نگهداری مولدین احداث می شودیت ممکن است در مزذعه ای این استخرها برای پرورش ماهی مولد اختصاص داده شودتا پس از آمادگی مولدین آنها را به مراکز تکثیر بفروشند.این استخرها معادل ۱۰۰۰-۲۰۰۰مترمربع مساحت دارند ومتوسط عمق آب مناسب در آنها۸/۱-۲متر باشند.در این استخرها نیز باید شرایط لازم برای خشک کردن کف استخر وضدعفونی نمودن یا تغییر شیب های طولی وعرضی در کف استخر منظور شود.
۶–استخرهای رسوب گیر یا ذخیره آب:درمناطقی که منبع تامین کننده آب استخرها رودخانه می باشد ممکن است به دلیل وجود رسوب وگل آلودگی زیاد آب رودخانه،عمل رسوب زدایی آب انجام می شود درچنین مواقعی با احداث استخرهایی با سطح وحجم کافی در حلی که از نظر ارتفاع مشرف به سایر ایتخرها باشد نسبت به احداث استخر خاکی ذخیره آب ورسوب گیری اقدام شود.
- احداث استخرهای پرورشی ماهیان
برای ساخت دیواره های استخر، ابتدا محل ساخت دیواره های استخر را به عمق یک متر گود برداری می کنند، سپس کانال به وجود آمده را توسط سنگ وچوب پر مکنند تا دیوارها از پی محکمی برخوردار شوند.سپس روی کانال خاک می ریزند وآن را می کوبند.این عملیات باید با حوصله صورت گیرد.برای این کار ابتدا به میزان ۲۰ سانتی متر خاک ریزی می شود و بعد ازآب پاشی روی خاک دیوار،آن را میکوبند.خاک مورد نیاز برای ساخت دیواره نیز از کف استخر تا مین میشود.این عمل آن قدر تکرار می شود تا ساخت دیواره ی استخر با شیب ۵/۱ :۱ به اتمام برسد.
-مرحله ی بعدی در ساخت استخر که بسیار حا ئز اهمیت است، طراحی و ساخت ورودی و خروجی استخر است. برای ساخت دریچه ورودی آب معمو لا از یک لوله ی فلزی یا بتو نی با قطر مناسب در بالای دیوار ه ی استخر استفاده می شود که این لوله یک شیر فلکه دارد.در زیر محل ورود آب از لوله به استخر نیز یک جعبه ثابت با کف توری قرار دارد که از ورود ماهیان هرز ،جانوران مضر مو جود در آب، آشغال واجسام درشت جلو گیری می کند.
دریچه ی خروجی استخر (مانک) از جنس بتن(بتن مسلح یا همراه آجر)است که کف و سه دیواره دارد وبرای محکم شدن و استقرارش در دیواره ی استخر زوایدی در پهلو هایش دارد.
دیواره های عمودی مانک که دیواره ی استخر را قطع می کنند،سه ردیف شیار دارند. این شیارها روبه روی یکدیگر واقعند وهر یک کاربردی مخصوص به خود را دارند.
شیار اول رو به استخر است وشامل یک صفحه توری با قاب فلزی یا چوبی است که از خروج ماهیان موجود دراستخر جلو گیری می کند،با چند تخته چوبی به اندازه دوشیار.در شیار دوم وسوم شاندورهای چوبی قرار دارند که معمولا فضای بین آنها توسط پهن پر شده است واز نفوذ آب به خارج از استخر جلو گیری می کند.اگر بخواهیم آب از کف استخر تخلیه شود،توری را در پایین شیار اول قرار می دهیم وتخته ها را روی آن می گزاریم واگر بخواهیم آب از سطح تخلیه شود ،قاب توری را برروی تخته های شیار اول قرار می دهیم، بطوری که اگر سطح آب استخر بالا بیاید از این شاندور ها سر ریز می شود ودر طرف دیگر آنهامی ریزد(جلوی دیواره سوم مانک که موازی با دیواره استخر است)
دیواره سوم مانک لولهای در بخش پایینی خود دارد که آب سرریز شده از این محل را به خارج از استخر هدایت می کند.نکته قابل توجه این که ساخت این سازه باید با دقت کافی ومصالح مناسب صورت گیرد تااز استحکام لازم برخوردار باشد.
از آنجا که همواره بین منبع آبی مورد نظر واستخرهای پرورشی فاصله ای وجود دارد وآب مورد نظر باید به طریقی از منبع آبی به استخرها انتقال یابد،به این منظور کانالهای انتقال آب احداث میشود.این کانال هامعمولا از جنس بتن هستند ومقطعی ذوذنقه ای دارند.ساخت این کانالها از هدر رفتن آب وآلوگی آن جلوگیری می کند وبه منظور آبرسانی وزهکشی می تواند مورد استفاده قرار گیرد.
این مطلب را از دست ندهید: پرورش ماهی کپور
- آماده سازی این استخرها
برای آماده سازی این دسته از استخرها ابتدا آنها را خشک می کنیم ،سپس گیاهان موجود درآنها راخشک می کنیم ومی سوزانیم .پس از آن برای ضد عفونی کردن استخر به ازای هر هکتار ۷۵۰ کیلو گرم آهک پودر شده روی سطح خاک بستر ودیواره ها می پاشیم.پس از این مرحله خاک را تا عمق ۱۵ سانتی متری شخم می زنیم ،سپس عملیات دیسک زنی صورت می گیرد. کلیه کانالها ودریچه های ورودی وخروجی استخرهارا هم کنترل ودر صورت نقص آنها را تعمیر می کنیم.
از این مرحله به بعد، برای هر دو گروه استخرها باید مواردی را که در پی می آید به مورد اجراگذاشت: عملیات آبگیری استخرها ۱۵تا۲۰ روز قبل از ماهی دار کردن آنها صورت می گیرد. نحوه کار به این صورت است که قبل از آبگیری ۱۲۵۰ کیلو گرم کود گاوی،۲۰کیلو گرم کود فسفاته و۸۰کیلو گرم کود ازته به ازای هر هکتار در سطح استخر پاشیده می شود،سپس استخرها را تا نیمه از آب پر می کنیم. بعد از یک هفته ۲۵۰۰ کیلو گرم کود گاوی،۲۰کیلو گرم کود فسفاته و۸۰ کیلو گرم کود ازته به آب اضافه واستخرها را کاملا آبگیری می کنیم.بعد از گذشت زمان یاد شده می توان نسبت به ماهی دار کردن استخرها اقدام کرد.
علت این که ۱۵تا۲۰ روز بعداز آبگیری استخرها بهآن ماهی اضافه می شود این است که آب وبستر استخرها در این مدت فرصت پیدا می کنند تا از زی شناوران(گیاهی وجانوری)و موجودات کفزی غنی شود واین موجودات مورد تغذیه بچه ماهیان قرار گیرند تابا گرسنگی مواجه نشوند.
- حمل ونقل بچه ماهیها به استخرهای پرورشی
برای انتقال کپور ماهیان معمولا از دو روش استفاده می شود:
الف) استفاده از مخازن حمل بچه ماهی
این مخازن از جنس آلومنیوم یا فایبرگلاس است وپوشش عایقی برای کاهش تبادل حرارتی با هوای بیرون دارد.در صورت کافی بودن اکسیژن مورد نیاز می توان ۵۰ تا۱۰۰ هزار عدد بچه ماهی را توسط این مخازن حمل کرد. جهت تامین اکسیژن مورد نیاز بچه ماهیها می توان از کپسول اکسیژن یا کمپرسورهای کوچک هوا استفاده کرد. به این منظور لوله ای به مخزن وارد می کنند که به سنگ هوا یا لوله های سوراخ دار منتهی می شود واز سر دیگر لوله اکسیژن یا هوا وارد مخزن آب میشود وبه صورت حبابهای ریز در آب منتشر می شود. (هرکپسول اکسیژن می تواند به مدت ۲۴ ساعت اکسیژن مورد نیاز یک مخزن دو متر مکعبی را تامین کند(.
برای این که اکسیژن یا هوای وارد شده به مخزن آبی در تمام نقاط مخزن انتشار یابد،لازم است که آب مدام در چرخش باشد، به این منظور از پمپهای کوچک الکتریکی استفاده می شود.
برای جلوگیری وکاهش مرگ و میربچه ماهیها،۲۴ تا۴۸ ساعت قبل از حمل بچه ماهیها از دادن غذا به آنها خودداری می شود. ضمن این که برای کاهش استرس در حین عملیات حمل ونقل می توان ازتری کائین متان سولفات ونمک طعام استفاده کرد.پس از انتقال بچه ماهیها به محل استخر، ابتدا نسبت به همدما ساختن آب مخزن واستخرها اقدام می شود بعد بچه ماهیها در آب رها می شوند.
ب)استفاده از کیسه های نایلونی
روش دیگر حمل و انتقال بچه ماهیها ، استفاده ازکیسه های نایلونی یک یا چند جداره است که روش ساده ای است.در این شیوه ابتدا کیسه های نایلونی چند جداره را تا یک چهارم حجمشان با آب پر می کنیم سپس به ازای هر لیتر آب ۲۰۰تا۵۰۰ عددبچه ماهی به آن اضافه می کنیم پس از آن سه چهارم بقیه حجم کیسه نایلونی را از اکسیژن پر می کنیم بعد کیسه نایلونی را با نخ محکم می بندیم سپس کیسه های نایلونی را بصورت ایستاده یا خوابیده توسط وسیله نقلیه به محل استخرها حمل می کنیم .
نکته مهم این است که قبل ازرها سازی بچه ماهیها باید مانند روش قبلی آب کیسه نایلونی واستخرها همدما شود.در این روش نیز ۲۴تا۴۸ ساعت قبل ازانتقال بچه ماهیها از غذا دهی خودداری شود.
اصول کود دهی در استخرهای پرورشی
کوددهی به استخر های پرورشی به منظور حاصلخیزی آب هر۱۰ تا ۱۴ روزیک بار صورت می گیرد و تشخیص آن به این نحو است که دست را تا آرنج درون آب فرو می برند، اگر انگشت ها دیده شد کوددهی انجام می گیرد. از آنجا که کودهای متفاوتی به این منظور مورد استفاده قرارمی گیرد، ابتدا به معرفی آنها می پردازیم:
- الف- کودهای آلی
این دسته از کودها شامل کودهای حیوانی نظیر کود گاو، کود گوسفند، کود مرغ، کوداسب وغیره است که مصرف آنها ساده وقیمتشان ارزان است ودر عین حال مفیدند. از انجا که کود قابل دسترسی معمولا کود گاو است، چگونگی مصرف آن تشریح می شود، البته مصرف سایر کودها نیز شبیه ان است. برای جلو گیری از آلودگی وکاستن لجن بستر استخر بهتراست شیرابه کود مورد استفاده قرار گیرد، به این منظور دو راه پیشنهاد می شود:
– روش اول: ابتدامقدارکود مورد نیاز را هردفعه داخل مخازن شیر داری می ریزند وبه آن آب اظافه می کنند. بعد ازاین که کلیه مواد محلول کود به آب منتقل شد، شیرابه حاصل را توسط ظروفی به سطح آب استخر می پاشند.(معمولا به ازای هر هکتار استخر یک تن کود گاوی درنظر می گیرند.
– روش دوم: مقدار کود مورد نیاز برای هر استخررا داخل گونی های کنفی می ریزند سپس در گونیها را محکم می بندند وگونی ها را در نقاط مختلف استخر (ورودی، مرکزونزدیک انتهای استخر) قرار می دهند وانها رارها می کنند. بعد از اینکه شیرابه کود وارد آب شد، تفاله باقیمانده کود را که درون گونی مانده است ازاستخرخارج می سازند.
- ب- کودهای معدنی
این دسته از کودها شامل مواد شیمیایی هستند که نیازهای معدنی استخرهای پرورشی را جهت حاصلخیزی هرچه بیشتروبهترآنها فراهم می کنند. از جمله کودها می توان به این موارد اشاره کرد:
۱ – کودهای فسفاته
این نوع کودها با نام تجاری سوپر فسفات کلسیم به بازارعرضه و۱۲تا۱۸ درصد فسفردارد. سوپر فسفات کلسیم سفید رنگ وپودری است وبه راحتی در آب حل می شود. برای استفاده از این نوع کودها ابتدا یک واحد حجمی کود فسفاته را با بیست واحد حجمی آب مخلوط کنیم،سپس بعد از این که کود به خوبی در آب حل شد، هرسه تا پنج روز یک بار آن رادرسطح استخر پخش می کنیم(به ازای هر هکتار ۱۵ کیلوگرم سوپرفسفات مصرف می شود)
۲- کودهای نیتروژنه (ازته)
این نوع کودها در غالب آمونیاک که ۱۲ درصد نیتروژن دارد وکود اوره، به مصرف می رسد. این نوع کودها هر ۱۰ روز یک بار مصرف می شود بطوریکه در یک دوره هفت ماهه ۱۲۰۰ کیلوگرم کود ازته مصرف می شود (درهربارکوددهی ۵۷ کیلو گرم)
- آهک دهی
آهک را به صورت سنگ‌آهک ، کلسیت ، دولومیت و آهک زنده مصرف می‌کنند ( مصرف سنگ آهک دو برابر آهک زنده است .
- فواید مصرف آهک
الف- با افزایش قلیائیت و دی‌اکسید کربن باعث افزایش فتوسنتز میشود
ب-غلظت مواد کلوئیدی ( گل‌آلودگی ) آب را کاهش داده و عمق نفوذ نور را بیشتر می‌کند
ج- باعث افزایش فعالیت میکروبی میشود
د-باعث نابودی انگلها و تعدیل PH آب میشود
ط- باعث افزایش کلسیم شده که در رشد اسکلت موثر است
ظ-سبب جلوگیری از رشد جلبکهای مزاحم میشود
- تشخیص زمان آهک دهی
الف- PH آب پایین‌تر از حد نرمال باشد .(اسیدی)
ب-وقتی حاصلخیزی آب پایین است و در اثر کوددهی شکوفایی زیادی نداریم
ج-لجن استخر زیاد است
د-وجود بیماریها و انگلها
- میزان مصرف آهک
بر حسب موقعیت جغرافیایی ، هدف کاربرد ، جنس خاک بستر ، شرایط آب و عوامل بیماریزا مقدار آهک دهی متغیر است
در ابتدای دوره یک تن در هکتار و در طول دوره هر هفته 70-50 کیلوگرم در هکتار مورد نیاز می‌باشد . وبرای جلوگیری از رشد جلبک‌ها 300-200 کیلوکرم در هکتار
چند نکته
الف- در استخرهایی که رس کم و شن زیاد دارند نباید آهک زیادی به‌کار برد چون مواد آلی این استخرها کم است و با تجزیه شدن آنها استخرها از این نظر فقیر می‌شوند
ب- بهتر است بین مصرف کود فسفاته و آهک چند روز فاصله باشد
ج- آهک دهی باید در جهت وزش باد و در هوای صاف و نور کافی و به طور یکنواخت صورت گیرد
د- می‌توان برای نابودی قارچها و انگلها و کاهش آمونیاک آخور ماهی آمور را هر 15 روز یکبار با آهک ضدعفونی کرد
- هوادهی دراستخرهای پرورشی
هرچند که کپور ماهیان چینی از مقاومت بالایی در برابر کاهش میزان اکسیژن برخوردارند، ولی برای رشدوتغذیه مطلوب آنها فراهم آوردن وضعیت مناسب از لحاظ اکسیژن ضروری است. نیاز اکسیژنی انواع کپور ماهیان کمی با هم متفاوت است، دروضعیت کمبود اکسیژن در استخرهای پرورشی، کپور سر گنده ونقره ای بیشترین حساسیت را از خود نشان می دهند وبه سطح آب می آیند؛ اما ماهی آمور مقاوم تر است. همچنین کپور معمولی از بیشترین مقاومت دراین زمینه برخورداراست.
- شرایط شیمیایی آب ها
( PH )آ ب باید حدود 7 تا 8 باشد.اکسیژن آب هم نباید کمتر از 6 میلی گرم در لیتر باشد(در مورد ماهیان خاویاری).در مورد کپور تا 4 نیز قابل تحمل است.اکسیژن از 8میلی گرم به بالا نشانه اکسید اسیون شدید می باشد ( مخصوصاَ وقتی که درجه حرارت آب زیاد می باشد) نتیجه این امر رشد بی رویه زی شناورگیاهی است که ممکن است در طول شب به علت مصرف شدید اکسیژن توسط زی شناوران و ماهیان ، میزان اکسیژن در نزدیکی های صبح بسیار کم شده و ماهیان با کمبود اکسیژن رو به رو شوند .
هر چه گاز CO2 بیشتر باشد مخصوصاَ برای ماهیان سردآبی بهتر است. اما وجود گاز CO2 در استخر های ماهیان گرمابی که PH آن بالاست درشب موجب کاهش PH می شود ، زیرا در شب با آب ایجاد اسید ضعیف HCO3 نموده که این ترکیب در روز شکسته می شود . اما میزان CO2 نباید از میزان 5 میلی گرم تجاوز کند .
مقدار گاز SH2 در استخر باید در حد صفر باشد ، وجود گاز SH2 نشان دهنده ء آلودگی شدید در کف استخر است که باید مرتباَ لجن زدایی شود . برای این کاردرموقع ساخت، دریچه های خروجی استخرها پیش بینی می شود(در غیر این صورت مشکل لجن زدایی با هزینه های بسیار بالا و همچنین خطرات آلودگی و مسمومیت و تلفات ماهی هر ساله پیش خواهد آمد).
- شرایط فیزیکی آب
1- درجه حرارت : در مورد ماهیان گرمابی(کپور ماهیان پرورشی) دمای مناسب آب استخر ها 18 تا 25 درجه سانتی گراد است . بنابراین در مکان هایی که با توجه به درجه حرارت هوا و تاثیر آن بر دمای آب استخر ها چنین دمایی حاصل شود ، برای پرورش ماهی مناسب است .
2- شفافیت : شفافیت از 30 سانتی متر نباید بیشتر باشد که با استفاده از سشی دیسک تعیین می شود.
3- رنگ آب : رنگ آب استخر بهتر است زرد متمایل به سبز باشد که حاکی از وضعیت زی شناوری مناسب است.
4- به منبع آب نباید فاضلاب کارخانه های صنعتی وارد شود و مواد مسموم کننده نداشته باشد . همچنین به مزارع برنج که حاوی سموم است ارتباط نداشته باشد و از فاضلاب محل نیز دور باشد .
- اختصاصات فیزیکی خاک برای استخر
کف استخر ها باید در لایه های کم نفوذ قرار گیرد. بنابر این اگر زمین،ا لایه کم نفوذ مناسب ندارد، بایستی امکان قرار دادن کف استخرها درون خاکی که حتی الامکان ضریب آبگذاری آن کمتر از 5 در 10-6 متر برثانیه است، وجود داشته باشد.
باید دیواره های استخر حتی المقدور درون لایه های نفوذ ناپذیر یا کم نفوذ قرار گیرد.اگر زمین رس کافی ندارد،برای ساختن دیواره ها باید امکان استفاده از خاکی که ضریب آبگذاری آن باید تا حد امکان از یک در 10-4 متر برثانیه باشد،وجود داشته باشد.
-شاخص پایانی خاک در مواقعی که رس آن کم است نباید از 8 درصد کمتر باشد وتا حد امکان باید آن را 20 درصد بالا برد.
-شاخص پایانی درخاک های رس داربرای ساختن دیواره ها باید از 30 درصد بیشتر باشد.
-حد روان بودن خاک های کم رس برای کوبیدن مناسب باید حدود 35 درصد باشد.
– حد روان بودن خاک های رسی غیر قابل نفوذ باید کمتر از 60 درصد باشد.
-برای استفاده هرچه بیشتر از تابش نور آفتاب باید در طراحی مزرعه حتی المقدور امکان قرار دادن طول استخر ها در جهت شرقی غربی وجود نداشته باشد.
– میزان رس خاک باید تا حد امکان از 25 درصد و مخلوط شن و لای از 75 درصد کمتر نباشد،مشروط بر این که لای موجود بتواند فضا های خالی بین شن ها را پرکند .
توضیح اینکه:حد روان بودن خاک عبارت است از مقدار رطوبتی که خاک به خود می گیرد یعنی اگر رطوبت بیشتر در خاک باشد با جریان یافته و اگر کمتر از آن حد شود خاک بصورت خمیر در می آید.
- اختصاصات شیمیایی خاک
PH خاک حتی المقدور خنثی و یا کمی در جهت قلیایی باشد. اگر PH آب اسیدی است،PH خاک حتماَ باید قلیایی باشد. برای خاک های اسیدی PH آب باید حتما قلیایی باشد. هدایت الکتریکی خاک در لایه های فوقانی و لایه های بالاتر از اولین لایه نفوذ ناپذیر باید در حدی باشد که حتی المقدور امکان کشت جو در آن وجود داشته باشد. چنین خاکی برای پرورش ماهیان گرمابی مورد نظر ،مناسب خواهد بود.برای استحصال صد در صد و محصول مناسب جو ،هدایت الکتریکی عصارهء اشباع خاک باید از 6000 و هدایت الکتریکی خاک از 4000 میکرو موس بر سانتی متر مربع تجاوز نکند. اگر این ارقام به ترتیب برای خاک و،آب 7400 و 4900 میکرو موس بر سانتی متر مربع باشد، تنها 75 درصد محصول دهی از زمین را می توان انتظار داشت. در صورت تامین آب کافی ، هدایت الکتریکی 10000 میکرو موس بر سانتی متر مربع برای رشد و نمو ماهیان پرورشی (کپور ماهیان) ایراد چندانی ندارد ولی برای تکثیر مناسب نخواهد بود. خاک باید از نقطه نظر پتاسیم ،فسفر و ازت غنی باشد.هرجه تراکم این سه عنصر بیشتر باشد ،میزان مصرف کود شیمیای کمتر خواهد بود. میزان فلزات سنگین موجود در خاک نباید در حدی باشد که در مجموع با فلزات سنگین موجود در آب از حدود داده شده در بخش شناسایی آب بیشتر باشد. تا حد امکان از کاربرد خاک های سولفاته که باعث اسیدی شدن آب میشود باید خودداری کرد
