پورتال جامع اطلاع رسانی دام، طیور و آبزیان
پورتال جامع اطلاع رسانی دام، طیور و آبزیان

کنترل بیماری های ویروسی در طیور

بیماری‌های ویروسی یکی از بزرگ‌ترین بیماری‌های تحریک‌کننده در میان طیور است. به همین منظور کنترل بیماری های ویروسی در طیور، موضوعی است که فعالان این حوزه باید به آن توجه کافی داشته باشند. در این مقاله در رابطه با بیماری‌های ویروسی شایع در میان پرندگان صحبت می‌کنیم و تأییدمان بر روی موضوع اصلی مقاله، یعنی “نحوه کنترل این بیماری‌ها” است.

بد نیست به این موضوع اشاره کنیم که یکی از اصلی‌ترین عامل‌های انتقال بیماری، پرندگان هستند. به بیانی ساده، یک پرنده مبتلا می‌شود، به راحتی بیماری را با خود حمل کرده و یکی از مهم‌ترین عامل انتقال بیماری محسوب می‌شود. در کل بیماری های ویروسی در طیور موضوع بااهمیتی که ساده گذشتن از روی آن، می‌تواند عواقب جبران‌ناپذیری را به دنبال داشته باشد. با ما همراه شوید تا این بیماری‌ها و نحوه کنترل آن‌ها را به طور مفصل با یکدیگر بررسی کنیم.

بیماری نیوکاسل؛ یکی از خطرناک ترین و مهم ترین بیماری های ویروسی در طیور

نیوکاسل یکی از خظرناک‌ترین بیماری‌های ویروسی است که می‌تواند خسارات زیادی را در مدت زمان کمی به محل نگهداری طیور وارد کند. نیوکاسل، یکی از بیماری‌های واگیردار و ویروسی عفونی است که در اکثر موارد دستگاه تنفس، دستگاه عصبی و گوارش را مورد حمله قرار می‌دهد.

مرغ، بوقلمون، خروس، اردک و دیگر پرندگان از میزبانان این بیماری هستند. لازم به ذکر است که ویروس این بیماری نسبت به نور خورشید، گرما و ضدعفونی‌کننده‌ها حساس است. ویروس 2 ماه در بستر آلوده و 1 سال در لاشه طیور تلف شده، زنده می‌ماند.

برخی از رایج‌ترین علائم این بیماری، عبارت‌اند از:

از دست دادن اشتها، تب، خواب آلودگی، خروج ترشحات از بینی، تورم سر و گردن، تشنج ، فلجی و حتی در نهایت مرگ اشاره کرد.

بیماری های ویروسی طیور

راه‌های کنترل این نوع از بیماری ویروسی در طیور، عبارت‌اند از:

  • مهم‌ترین و بهترین راه پیشگیری از این بیماری خطرناک، این است که طیور از این ویروس دور بمانند.
  • در برخی موارد، اجرای قرنطینه یا به بیان دیگر جدا کردن طیور حساس با در نظر داشتن اصول کامل بهداشتی، می‌تواند به شدت به کنترل این بیماری کمک کند.
  • نکته: طیور حساس در واقع طیور هستند که قبل از این درگیر بیماری نیوکاسل نشده‌اند. همچنین این نوع از طیور از تخم مادری که مبتلا به این بیماری است، متولد نشده‌اند.
  • ضدعفونی نمودن وسایل پیش از ورود به محل نگهداری طیور، تهیه واکسن، دارو و دان و همچنین جلوگیری کردن از ورود پرندگن ولگرد به محل نگهداری طیور.
  • علاوه بر تمامی این موارد، بسیار مهم است که واکسیناسیون‌های لازم به موقع انجام شود.
  • دقت داشته باشید که اگر هدف، کنترل بیماری نیوکاسل باشد، باید بهداشت، مدیریت صحیح و واکسیانسیون (هر سه با هم) اجرا شود.
بیماری ویروسی طیور

این مطلب را از دست ندهید : کنترل بیماری های ویروسی در دام

 

آنفولانزا فوق حاد؛ بیماری ویروسی در پرندگان

آنفولانزا فوق حاد یکی از بیماری ویروسی در پرندگان است که روش‌های پیشگیرانه متعددی برای آن وجود دارد.

خود ویروس آنفولانزا سه نوع تیپ مختلف دارد که عبارت‌اند از A، B و C. البته تنها تیپ A متوجه می‌تواند طیور را مبتلا کند. همان طور که گفتیم پرندگان از میزبانان اصلی این بیماری هستند. از میزبانان این بیماری، می‌توان به بوقلمون، مرغ و خروس، پرندگان زینتی، مرغ شاخدار، شترمرغ و پرندگان وحشی اشاره کرد.

علائم این بیماری:

  • با روند افزایش در گله، تلفات ناگهانی شروع می‌شوند.
  • بیماری به طور ناگهانی در گله منتشر می‌شود.
  • مصرف دان در میان پرندگان به شدت کاهش می‌یابد.
  • تولید تخم‌مرغ روزانه به طور ناگهانی و شدید افت می‌کند.
  • پژمردگی، بی‌حالی شدید و دور هم جمع شدن گله نیز از دیگر علائم این بیماری است.
  • علاوه بر این‌ها می‌توان به علائم تنفسی حاد، سیاه شدن و و خونریزی تاج، ساق و ریش پا اشاره کرد.
بیماری ویروسی پرندگان

و اما به منظور کنترل این بیماری ویروسی در طیور، می توان اقدامات زیر را انجام داد:

  • از ورود پرندگان وحشی جلوگیری شود. انجام این کار از طریق ترمیم خرابی‌ها و نصب توری‌ها امکان‌پذیر است.
  • لازم است فرد مسئول، دو موضوع امنیت زیستی و رعایت اصول بهداشتی را مد نظر قرار دهد.
  • محل پرورش طیور و تجهیزات آن‌ها (محل پرورش مرغ) به طور کامل، ضدعفونی شود.
  • از ورود حیوانات دیگر به محل پرورش طیور، به عنوان ناقلین مکانیکی خودداری شود.
  • در صورت مشاهده هر گونه کاهش شدید تولید، کاهش شدید مصرف دان، تولید یا افزایش تلفات در اسرع وقت به دامپزشکی اطلاع داده شود.

واکسن هایی که به منظور کنترل بیماری های ویروسی در طیور استفاده می شوند:

در کشور ما به منظور پیشگیری و کنترل بیماری‌های ویروسی که پرندگان را تهدید می‌کنند، از واکسن‌های لاسوتا، ب1 و واکسن روغنی نیوکاسل استفاده می‌شود. پرندگان با واکسیناسیون شدن تا سن 15 هفتگی از بیماری‌ها درامان خواهند بود. از این جهت، می‌توان گفت تنها نیمچه‌های گوشتی به این واکسن نیاز دارند.

واکسن R2B، واکسنی است که در بازه زمانی 8 تا 10 هفتگی مورد استفاده قرار می‌گیرد. لازم به ذکر است که واکسن باید در محل خنکی نگهداری شود، روی یخ قرار گیرد و از نور آفتاب دور بماند.

واکسن LASOTA به منظور پیشگیری و کنترل بیماری های ویروسی در طیور استفاده می‌شود. این واکسن را می‌توان به تنهایی از طریق قطره چشم یا بینی، بین 4 تا 10 روزگی استفاده کرد.

واکسیناسیون، مؤثرترین ابزار برای کنترل بیماری نیوکاسل است. به طور کلی باید یادآور شویم که اصلی‌ترین عاملی که به کنترل بیماری‌های ویروسی کمک می‌کند، رعایت نکات ایمنی و بهداشتی در محل نگهداری طیور است. جلوگیری از ورود آلودگی‌ها به محیط، استفاده از واکسن‌های زنده، روغنی و تمام موارد دیگری که تاکنون بیان کردیم، از پارامترهایی هستند که هر فرد مسئولی باید نسبت به آن‌ها توجه ویژه‌ای داشته باشد.

بیماری های ویروسی مرغ

و در پایان …

باید یادآور شویم که کنترل نکردن بیماری های ویروسی در طیور و انجام ندادن اقدامات لازم به منظور پیشگیری، می‌تواند خسارات جبران‌ناپذیری را به دنبال داشته باشد. عدم پیشگیری و کنترل، نه تنها میزان تلفات را افزایش می‌دهد، بلکه هزینه‌های سنگین‌تری را هم به بار می‌آورد. به همین منظور لازم است فرد مسئول همواره همه چیز را مورد بررسی قرار دهد تا بتواند در صورت مشاهده هر گونه علائمی، در اسرع وقت راهکارهای لازم را ارائه دهد.ما در دامیاری بهترین ها در زمینه دارو و درمان انواع بیماری های دام و طیور را در اختیار شما قرار داده ایم.

اشتراک گذاری

مطالب مرتبط